De week erop kwamen mijn Ironmanwedstrijden eraan en ik wist toen al hoe laat het was. Gelukkig was het ook onze huwelijksreis. Triatlon stond dan op een laag pitje om zo het herstel te bevorderen. Zo konden we meer tijd nemen om te genieten van onze huwelijksreis. Ik startte wel iedere keer met de wedstrijd om toch nog ervaring op te doen, maar voor de start wist ik dat lopen niet ging lukken. De pijn bleef na lange rustmomenten! Pas de laatste week van onze reis voelde ik beterschap. Eenmaal we 2 dagen terug in België waren liep ik voor de eerste keer terug 7 km zonder pijn. Ook terug normaal lopen was vooral een pluspunt, moest niet corrigeren om de pijn te verzachten. Ik was zo gelukkig! Ik had er terug zin om terug op te bouwen. Yes, eindelijk terug vertrokken. Ik wou echt nog iets maken van mijn tweede deel van het seizoen. Ik was namelijk nog ingeschreven voor de halve triatlon van Knokke en de triatlon in Ieper.
Het lopen was snel van korte duur, want de tweede keer had ik terug lichte pijn. Ook de benen wouden niet meer mee, het lang niet lopen heeft gezorgd voor heel wat conditieverlies. Maar vooral mijn blessure kwam terug erger en erger. Soms moet je heel hard afzien om terug te komen. Awel die week was het echt knokken, ook ik hoopte dat er beterschap ging komen. Toch niet, het genezingsproces verliep moeizaam en heel traag. Knokke mocht ik dan ook op mijn buik schrijven, een halve marathon lopen met pijn. Dat wil ik mezelf niet aandoen.
En nu... Stop ik mijn triatlonseizoen...? Want Ieper komt er nog aan weekje later...
Na een week niet meer lopen, probeerde ik toch opnieuw. Starten in Ieper zou me zoveel deugd doen! Velen zouden het misschien al opgegeven hebben. Toch liep ik in begin met lichte pijn, maar naarmate de training vorderde, verdween de pijn. Ik had meer pijn aan de benen door het conditieverlies of de pijn aan mijn bekken. Natuurlijk afwachten wat de dag erna zal brengen. Gelukkig voelde mijn blessure niet erger aan. De kogel is door de kerk en waarschijnlijk sta ik zondag op 16 september aan de start in Ieper. Wat ik er van verwacht...? Ambitie heb ik wel, maar ik weet wel beter. Mijn loopniveau is te zwak om iets te betekenen. Ik hoop vooral de finish te bereiken... De rest zien we dan wel weer!